18.4.18

CLAUSTRO GRANDE

Esta fotografía está tomada desde a Sala de Estudo do Colexio Claustral (SCHOLA CLAUSTRALIS). Nela sobresae a paz do espazo e a harmonía da neoclásica aquitectura. Para nós, os exalumnos do mosteiro de Samos, representa unha imaxe familiar e entrañable, que presidiu as nosas horas de traballo académico. Sempre coa perenne presenza da estatua do P. Feixoo e o horizonte elevado do Carballal. E a torre do reloxo para marcar os tempos.

1 comentario:

Lito dijo...

La imagen, no cabe duda, trae infinidad de recuerdos, estampas, experiencias, aprendizaje, alegrias, sufrimientos....
Samos, para los que alli estuvimos y plantamos las raices de lo que posteriormente sería nuestro arbol de la vida, es ahora mismo la NOSTALGIA, LA TRISTEZA POR VER QUE ALGO IDEALIZADO SE ESTÁ DILUYENDO. ES LA AÑORANZA DE TIEMPOS MEJORES Y LA DESESPERACION POR NO PODER O NO SABER HACER ALGO QUE FRENE ESA DECADENCIA MATERIAL Y ESPIRITUAL
Ahora mismo, hace unos minutos,recibo carta del P. Perfecto, desde New York, mi primer profesor de Latin y Prefecto...Tiene 85 años, y es tanta la vitalidad, energia e ilusión con la que me traslada sus ocupaciones y sus proyectos, que contrasta con esa sensación de aturdimiento y pasotismo que, en alguno de nosotros, parece haber enraizado pese a tener esta ventana abierta que permite, bajo un ambiente sosegado, decir lo que nos apetece decir, aunque tal decir sea para decir lo que acabo de decir.
Muchas gracias a nuestro querido Manolo por el esfuerzo que hace para que, de vez en cuando, aparezcan imagenes y comentarios como los que me han servido para mandar este saludo
Un abrazo
RICARDO MARTINEZ BARROS